سینی‌های چای

یا رب نظر تو برنگردد 

دیشب بعد از چای دادن به کل مسجد، نشسته بودم کنار دیوار. داشتم سقف گنبدی مسجد رو تماشا می‌کردم و تو حال خودم بودم. 

یه مرتبه صدای خودم تو مغزم پیچید که خطاب به خودم می‌گفت: فهمیدم چرا تو دهه فقط امشب اومدی مسجد! حتما امشب کسی نبوده چای بده! شاید هم بوده و امام حسین دلش می‌خواسته تو چای بدی🤷🏻‍♀️

پ. ن: یک ربع از نماز نگذشته بود که سینی حلوا اومد زنونه بعد هم سینی‌های چای. ما هم که دم در و دم دست!  اما خوش گذشت

تو!

یا رب نظر تو برنگردد ... 

_نوشین جان میوه می‌خوری بیارم؟

+نه بابایی. ممنون.

_هندونه چی؟

+هندونه؟ هندونه خوبه!

_پس الان میارم.

. 

. 

کی رو پیدا کنم جز تو که انقد براش عزیز باشم؟ 

کی جز تو پشت اسمم هر بار که میخواد صدام بزنه جان میذاره؟ 

جز تو اصن کی رو دارم بابایی؟

پ. ن: چرا بعضی حرفا رو هیچ وقت به زبون نمیاریم؟

چرا ترسو می‌شیم؟